De zonen zochten hun hoop in Europa en begonnen hier als gastarbeider te werken. Na een aantal jaren hadden de broers besloten iets voor hen zelf te beginnen. In het jaar 1985 werd er een slagerij geopend op de West-Kruiskade te Rotterdam. Na jaren van succes werd er nog een vestiging geopend in Amsterdam. De broers hadden het hoogtepunt van succes bereikt en besloten plotseling alle slagerijen te verkopen en weer naar het vaderland te gaan. Echter zagen zij de volgende economische crisis in Turkije niet aankomen.

Het, in Europa ‘verdiend’ geld, was net genoeg om de schulden af te kunnen betalen. Ondertussen was er in Turkije sprake van hoge inflatie. Binnen no-time gingen de broers over op het leven dat ze altijd al gewend waren. Hier en daar werd er nog gewerkt met kudden schapen, geiten en koeien. Deze werden door de broers verzorgd, opgevoed en uiteindelijk verkocht. Het was duidelijk: De toekomst zou hier moeten liggen. 

Uiteindelijk hebben twee van de vijf broers opnieuw besloten terug te treden in de slagerswereld. De broers openden samen een slagerij in Rotterdam. De oudste broer maakte na een aantal jaren van werken de laatste beslissing: Vertrekken naar het vaderland. De jongste van de broers besloot om door te gaan en is tot op de dag van vandaag samen met zijn zonen actief. Hij leerde zijn kinderen het slagersvak en de nodige vleeskennis.